Multimedia
Obsługa wtyczek w przeglądarkach jest zawodna i stosunkowo niewielu użytkowników ma wtyczki jakiekolwiek poza Flash, dlatego obecnie filmy i muzykę umieszcza się za pośrednictwem Flash (tak jak to robi youtube).
Dodatkowo sytuację komplikuje patent firmy Eolas, dlatego w praktyce zamiast <object>
w kodzie lepiej użyć
skryptu SWFObject (Flash) albo QTObject (wideo).
Dowolne obiekty: <object>
Należy unikać łączenia stron XHTML za pomocą <object>
. Działa to tak samo jak <iframe>
i powoduje te same
problemy.
Na stronie można osadzić dowolne pliki (animacje Flash, SVG, wideo, muzykę, a nawet obrazki) za pomocą elementu <object>
. Przeglądarki zazwyczaj przekazują odpowiedzialność za
wyświetlanie <object>
do wtyczek (ang. plug-ins).
Jeśli przeglądarka potrafi wyświetlić podany plik, to zawartość elementu <object>
zostanie zignorowana i zamiast niej będzie widoczny plik. W przeciwnym wypadku dany
<object>
zostanie zignorowany i będzie widoczna jego zawartość.
Można umieszczać <object>
w <object>
sugerując przeglądarce różne typy plików, które ma spróbować wyświetlić, np.
<object data="film.mp4">
<p>
Nie wyświetlono filmu w MPEG-4.<a href="film.mp4">
Możesz go pobrać</a>.</p>
<object data="film.mpeg">
<object data="slajdy.swf">
<object data="obrazek.jp2">
<img src="obrazek.jpg" alt="Film o dwóch takich..."/>
</object>
</object>
</object>
</object>
W powyższym przykładzie przeglądarka spróbuje wyświetlić film w formacie MPEG-4. Jeśli go nie obsługuje, to będzie widoczny odnośnik do filmu i przeglądarka spróbuje wyświtlić wersję w MPEG-1. Jeśli i tego nie obsługuje, to może wyświetlić slajdy w Flash albo obrazek w JPEG 2000. W ostateczności pokaże zwykły obrazek JPEG albo jego tekst zastępczy.
W <object>
(albo nawet poza nim) dobrze jest umieścić odnośnik do pliku z filmem, żeby osoby nie mające odpowiedniej wtyczki mogły ściągnąć plik i otworzyć go innym
programem.
Źródło danych: data
Plik do osadzenia. Wskazuje się go za pomocą atrybutu data
. Jest to URI.
Typ: type
Opcjonalny atrybut, który pozwala podpowiedzieć przeglądarce jaki typ (MIME) ma plik osadzony przez <object>
. Dzięki temu
przeglądarka może zdecydować, że nie obsługuje danego pliku bez pobierania go.
Parametry: <param/>
<object>
może zawierać też elementy <param>
, które przekazują dodatkowe parametry dotyczące wyświetlania pliku. Niestety sposób użycia
<param>
jest zależny od wtyczki, jaką wybierze przeglądarka (szczegółów szukaj w dokumentacji od popularnych wtyczek).
Wymiary: width
i height
Właściwości width
i height
CSS również działają
Atrybuty określające jaką wielkość (w pikselach) ma zajmować osadzona grafika. Najczęściej trzeba je podać, bo formaty danych takie jak Flash i SVG nie posiadają swoich naturalnych wymiarów.
Wtyczka QuickTime wymaga podania wysokości o 20 pikseli większej, żeby zmieścił się pasek przewijania.
Audio
XHTML nie przewiduje osadzania dzwięku na stronach WWW inaczej, niż przez element <object>
.
Na dzień dzisiejszy najlepiej jest wykorzystać Flash do krótkich fragmentów, a dłuższe podać jako zwykły odnośnik do pliku (np. MP3), który użytkownik może pobrać i odegrać.
Nie rób muzyki w tle na stronie. Użytkownicy mogą chcieć otworzyć więcej, niż jedno okno na raz (bez słuchania kakofonii kilku grających stron). Mogą chcieć słuchać własnej muzyki. Mogą mieć inny gust muzyczny, niż ty. Krótki utwór zapętlony na stronie może być po chwili irytujący.
Pytania? Komentarze? Napisz na forum kursu lub edytuj tę stronę.
Zmodyfikowano: 17.12.2006, 00:36