Tekst
Fragment książki
Książkowe akapity można przełożyć na HTML-owe akapity. Dialogi najlepiej ubrać w <blockquote>
(i <p>
w nim, który jest wymagany).
<p>
Zanim Palant, Kisiel, John, Jaskra i Miron dogonili czwórkę chojraków, zdążyli się nieźle zasapać. Jaskra wyjęła niezauważalnie sztylecik i podchodząc na bezpieczną odległość zapytała:</p>
<blockquote><p>
— Ehehehehe... Kim jesteś? Albo czym?<br/>
— Dobro i pokój! — wrzasnął kotopodobny jegomość.<br/>
— Nie każ mi się powtarzać... stworze! — ponagliła do odpowiedzi kota Jaskra, niebezpiecznie mrużąc oczy.<br/>
— Różnie mnie zwą, ale lubię kiedy wołają Bibelot — odpowiedział kocur niskim, męskim i władczym głosem.<br/>
— Nawet ładnie, Bibelot. A imię? — kontynuowała bardka.<br/>
— Kot.<br/>
— Oryginalnie — wtrącił John, który był niższy od Kota.<br/>
</p></blockquote>
<p>
Tradycyjnie zawiedzione były krasnoludy. Mimo wcześniejszych obaw, znów nabrały ochoty do bitki, a potwór po raz kolejny okazał się mało potworny. Zastanawiające było, że w tak trudnych czasach drużyna zajmująca się zabijaniem potworów przygarniała najdziwniejsze stwory niezastanawiając się nad konsekwencjami...</p>
<hr />
Kwiatki z sesji... tzn. dialog
Wszyscy je piszą.
Alternatywny sposób przedstawia Tantek Çelik w swojej prezentacji o elementach XHTML
Sposób rozwinięty o <cite>
, które ogólnie opisuje źródło cytatu (także cytowaną osobę).
<p>
W pobliżu wspomnianego już domu kręcił się mały chłopiec. Trzeba było wyciągnąć trochę informacji, wiec mag poszedł z nim zagadać...</p>
<blockquote><p>
<cite>
Chłopiec:</cite>
A czym się pan zajmuje?<br/>
<cite>
Gracz 1:</cite>
Ja podróżuję i pokazuję magiczne sztuczki...<br/>
<cite>
Chłopiec:</cite>
A ja mogę zobaczyć taką sztuczkę?<br/>
<cite>
Gracz 2:</cite>
(z wielkim ożywieniem) Pokaż mu Magiczny Pocisk!<br/>
</p></blockquote>
Dramat
Prawdziwie dramatycznym pomysłem W3C jest zrobienie drugiej tożsamości dla listy definicji (definition llist) jako dialog. Termin zawiera imię osoby, która się wypowiada, a definicję stanowi wypowiedź.
<dl>
<dt>
Czepiec</dt>
<dd>
<p>
Cóż tam, panie, w polityce?<br />
Chińcyki trzymają się mocno!?</p>
</dd>
<dt>
Dziennikarz</dt>
<dd>
<p>
A, mój miły gospodarzu,<br />
mam przez cały dzień dosyć Chińczyków.</p>
</dd>
<dt>
Czepiec</dt>
<dd>
<p>
Pan polityk!</p>
</dd>
<dt>
Dziennikarz</dt>
<dd>
<p>
Otóż właśnie polityków<br />
mam dość, po uszy, dzień cały.</p>
</dd>
</dl>
Wiersz
Do robienia wcięć przydatny jest padding-left
i text-indent
.
Do podziału wiersza dobrze jest stosować element <br />
:
<p>
Rody Werony: wraży raban.<br />
Młodzi: hormony. Starzy: szlaban.<br />
Mnich: lekarstwem zielarstwo?<br />
Finał: trup grubą warstwą.<br />
</p>
<cite>
Stanisław Barańczak — Romeo I Julia</cite>
W przypadku wierszy, w których jest dużo wcięć lub różne odstępy między wyrazami są ważne, można użyć elementu <pre>
.
Pytania? Komentarze? Napisz na forum kursu lub edytuj tę stronę.
Zmodyfikowano: 14.10.2006, 15:31